روحانینماهایی که قبل از انقلاب، دین را از سیاست جدا میدانستند، یکمرتبه متدین شده و به روحانیون عزیز و شریفی که برای اسلام آن همه زجر و آوارگی و زندان و تبعید کشیدند، تهمت وهابیت و بدتر از وهابیت زدند.
امام خمینی (ره)، منشور روحانیت
برشی از کتاب «مسجد رهبر»
«نظام به این فکر افتاد که از طریق مذهب علیه مذهب، مسجد کرامت را تعطیل کند ... بر همین اساس آمدند در مسجد حاجی ملاهاشم ... آقای حاج شیخ مرتضی ... میرفت منبر. حاج شیخ مرتضی... آنجا شروع میکند علیه مسجد کرامت و آیتالله خامنهای سخنرانی کردن. بعد میگوید دوتا حسینیه اضلال که دارند جوانها را وهابی میکنند...؛ در تهران حسینیه ارشاد علی شریعتی است، در مشهد هم حسینیه کرامت سیدعلی خامنهای است. سخنرانیهای اینچنینی زمینه را آماده میکند و میآیند مسجد کرامت را میبندند و بعد که مسجد کرامت را میبندند، آقا را هم محدود می کنند.»
(به نقل از حجتالاسلام عبدالرضا ایزدپناه https://B2n.ir/b48517 )