سردار عزیز! رسانه هم خاکریز جنگ است

 بعد از دیدن ابعاد وحشی‌گری جبههٔ دشمن در این یکسال و به‌ویژه در چند ماه اخیر، عجیب است که هنوز می‌بینیم برخی ضرورتهای حضور در این میدان رعایت نمی‌شود؛ آن هم نه از طرف مردم کوچه‌وبازار، بلکه از جانب کسانیکه دوست و دشمن، چشم به گفتار و رفتار آنان دارند. 

خروجی مصاحبهٔ اخیر فرماندهٔ کل پیشین سپاه و جمع‌بندی شنونده این است که «فرمانده ارشد نظامی ایران -که وسط جنگ، بدون هماهنگی حرف نمی‌زند و کلام او قاعدتاً حاصل عقل جمعی است- دارد می‌گوید که اگر اسرائیل حملهٔ محدودی انجام دهد، خبری از پاسخ کوبنده از جنس وعدهٔ صادق نخواهد بود!» و نتیجهٔ آن می‌شود القای «چراغ سبز جمهوری اسلامی به اسرائیل برای حملهٔ محدود»! 

حاشا که سردار عزیزمان خواسته باشند چراغ سبز به دشمن نشان دهند؛ اما این هم قابل انکار نیست که ملاحظات لازم را برای اظهار نظر رسانه‌ای رعایت نکرده‌اند. مهمتر از اینکه چه در ذهن داریم و چه می‌خواهیم بگوییم، چگونه گفتن و چگونگی بازتاب رسانه‌ای آن است.

 اگر از دشمن غلطی سر زد، اینکه ما چگونه و در چه حدی پاسخ دهیم، تابع برآورد ما از میدان خواهد بود؛ این درست؛ اما دشمن نباید به‌هیچ‌وجه از حرف و عمل ما پیام ضعف دریافت کند و مستند به آن، برای ضربه زدن پررو و جسور شود. این غیر از پایهٔ عقلی و تجربی، پشتوانهٔ قرآنی هم دارد: ▪️ ﴿وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً﴾ (توبه:١٢٣) ‌دشمن باید در جبههٔ شما شدت‌ عمل را به‌طور واضح ببیند تا پشیمان شود. ▫️ ﴿تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ﴾ (آل‌عمران:٦٠) با آمادگی‌های رزمی، دشمنان خدا و خودتان را به وحشت بیندازید، حتی دشمنان پشت‌صحنه‌ای را که آن‌ها را نمی‌شناسید، ولی خدا آن‌ها را می‌شناسد!