استسباع، وضعیت جدید جریان آمریکاپرست داخلی!

فیلسوفان قديم اصطلاحى دارند به نام «استسباع»؛ معادل فارسی‌اش تقریبا می‌شود: «وحشی‌زدگی». حالا این یعنی چه؟ بعضی حيوانات كوچک وقتی در مقابل درندگان قرار مى‏گيرند، به‌خصوص اگر چشم در چشم درنده بيندازند، خصلت فرار و دفاع را از دست مى‏دهند؛ بلکه بر عكس، فکر و اراده‏شان در ارادۀ آن درنده هضم مى‏شود. 

 شهید مطهری (ره) می‌فرمایند که این حالت استسباع از استعمار هم خطرناکتر است؛ زيرا حيوانی که دچار این مرض وحشی‌زدگی شده، تمام احساسات و ادراكاتش ناخواسته تابع آن حیوان وحشی مى‏شود؛ چون فكر فرار كردن، فكر اينكه «اين قاتل من است و اگر من به طرف او نزديک شوم مرا مى‏بلعد»، به‌كلى از ذهن اين حيوان بيرون مى‏رود؛ مثلًا خرگوش يا اسبی كه وحشی‌زده شده، نه تنها ابتكار عمل را از دست مى‏دهد و نمى‏تواند براى خود نقشۀ فرار يا دفاعى بكشد و نه‌تنها به جاى خود ميخكوب مى‏شود و عملًا فرار نمى‏كند، بلكه بى‏اختيار به طرف آن حیوان درنده مى‏رود؛ يعنى طعمه با پای خودش به طرف شکارچی مى‏رود! 

 استسباع در حیواناتی مثل خرگوش، پدیدۀ عجیبی است! اما باورتان می‌شود که برخی انسان‌ها هم به این وضعیت می‌افتند؟! شک دارید؟ به مواضع اقلیتی از فعالان سیاسی و رسانه‌ای کشورمان در این روزها نگاه کنید. وسط مذاکره، عمو ترامپ سگ هارش را به جان ایران انداخته و آخر سر هم خودش مستقیما حمله کرده و به قول وزارت خارجه‌مان اساسا میزی برای مذاکره باقی نگذاشته، اما باز اینها انگارنه‌انگار، مثل ده سال پیش و آغاز برجام، از مذاکرات سازنده با جانی متجاوز حرف می‌زنند! 

 حتما نامۀ این ۱۸۰ استاد دانشگاه را دیده‌اید که با ادبیات کادوپیچ شده، به‌جای عبرت از وقایع همین دو ماه گذشته و توبه از مسیر بن‌بست‌شان و همراهی با عزت‌طلبی و تسلیم‌ستیزی ملت، خواستار مذاکرۀ سازنده برای جلوگیری از بروز مجدد جنگ شده‌اند! توصیفی بهتر از وحشی‌زدگی سراغ دارید؟!