از صلیب سرخ جهانی برای سرکشی از اردوگاههای اسرای ایرانی در عراق آمده بودند. از من دربارهٔ وضعیت اسرا پرسیدند. بر خلاف تصورات، گفتم همه چیز خوب است و ما مشکلی نداریم!
رئیس اردوگاهها که یک جلاد تمامعیار بود، از تعجب داشت شاخ درمیآورد. پرسید شما که همیشه دارید شکنجه میبینید و غذا و امکانات درستوحسابی ندارید، چهطور ابراز رضایت کردید؟
گفتم هرچه فکر کردم دیدم جنگ ما، جنگ بین دو کشور مسلمان است و بالاخره یک روز تمام میشود؛ دیدم انصاف نیست که شکایت یک کشور مسلمان را پیش کفار ببرم.*
از آن به بعد بود که گذاشتند راحتتر با اسرا در اردوگاههای مختلف ارتباط بگیرم و این تاثیر بهسزایی در تقویت روحیه و استقامت ما داشت. * ولن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا (نساء:۱۴۱)